De beloftevolle kunstenares Nel Maertens (1996, woont en werkt in Antwerpen en Zele) verkent in haar jonge teken- en schilderspraktijk kleur, compositie, materiaal, schriftuur en energie. Maertens’ verrassende werken vloeien voort uit een intens proces waarbij de grenzen tussen het ontstaansproces, conceptualisering en realisatie vaak vervagen. Maertens studeerde in 2019 af als master in mode aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen. Naast haar voortdurende projecten in toegepaste kunst (mode, textiel, prints, drukwerk, vormgeving), legt Maertens zich sinds kort toe op een autonome beeldende kunstpraktijk.

Ik ben heel ongeduldig, als ik een idee heb dan komt dit direct op papier. Er zit weinig tijd tussen de ideevorming en de uitvoering – het “stroomt” intuïtief uit mij. Door te tekenen leer ik mijn idee of interpretatie kennen, en maak ik het beeld opnieuw. Het ongeduld en die continue zoektocht naar een steeds betere versie zet ik letterlijk op papier. In mijn tekeningen zit inderdaad een suggestie van een verhaallijn. Ook al is mijn werk heel persoonlijk – ik teken vaak mijn zus of vrienden; ik probeer het werk steeds naar een algemeen menselijk niveau te trekken. Het is dus zeer intuïtief, ik teken eigenlijk ook om niet te moeten spreken ….

Je werkt vaak met oliestick, oliepastel en soft pastel op papier of karton: materialen die gekenmerkt worden door hun hanteerbaarheid, directheid en typisch snelle markeringen en de “geste” in de hand werken. Deze “hands-on” techniek staat in contrast met het traditionele schilderen in olieverf op doek. Is dit een bewuste keuze?

Wat me erg interesseert is het witte papier met daarop kleur aangebracht. Met pastel hoef je geen kleuren op te bouwen, het zijn zo pure kleuren. Ik meng niet graag – op een fauvistische manier haal ik de kleuren gewoon rechtstreeks uit de doos. Omdat ik ook veel “en route” werk, is dit mijn favoriete manier. Met dit materiaal kan je eigenlijk overal werken, ik heb altijd mijn tekengerief mee. Olieverf daarentegen is meer beredeneerd, vergt opbouw en is ook duurder.

De drie “klassieke” genres binnen de kunstgeschiedenis, het portret, het landschap en het stilleven, keren steeds opnieuw terug. We spraken al over jouw grote inspiraties binnen de schilderkunst zoals Van Gogh, Bacon, Rubens, … Op welke manier verhoudt jouw werk zich tegenover deze lange traditie van grote meesters?

De tekeningen Kletsen en Venus en Adonis zijn bijvoorbeeld rechtstreeks geïnspireerd op werk van Rubens. Persoonlijk verhoud ik me zelf graag tot de “Rubens-vrouw”, een vrouwbeeld waarmee ik me wel identificeer. Wat ik fantastisch vind aan Rubens is die woestheid, beweging en kracht waarop hij dieren en mensen neerzet. Ik geniet er letterlijk van om deze energie na te tekenen, het zijn kopieën waaraan ik iets van mezelf toevoeg. Ik kijk ook veel naar Edvard Munch op dit moment, de menselijkheid, moraliteit en universele emotie die in dat werk zit vind ik heel interessant, nog los van de sfeer, energie en lijnvoering die gewoonweg ongelofelijk is.

Voor het maken van de landschappen trek je vaak in de natuur, je schildert “en-plein-air.” De manier waarop je jouw eigen perceptie van licht, kleuren en vormen, capteert herinnert aan de impressionisten, fauvisten en expressionisten. Wat is het precies dat jou aantrekt aan het landschap?

Ik ben opgegroeid op het platteland, ook als kind gingen we steeds op reis in de natuur. Het landschap nodigt uit voor heel wat interpretaties, in tegenstelling tot een stilleven die meer is afgelijnd. Als je in het landschap zit, dan zoek je zelf je beeld, wat je precies gaat “framen.”

De presentatie in CC Strombeek is jouw eerste tentoonstelling als beeldend kunstenaar. Hoe zie je jezelf evolueren als kunstenaar? Waar mogen we jou verwachten in 5 jaar?

Ik wil uiteraard nog verder groeien in mijn praktijk. Ik zie mezelf als beeldend kunstenaar ook met mensen samenwerken, op een meer projectmatige manier. Binnenkort ga ik bijvoorbeeld ook iets doen in een opera. Ik zie mezelf als een omnivalente kunstenaar die midden in het veld staat.