De beelden van Yannick Ganseman (1984) zijn een onderzoek van het alledaagse, van onze nabije omgeving. Zijn schilderijen en sculpturen tonen momenten uit het dagelijkse leven, scènes uit een familieleven, stillevens met huishoudelijke objecten, mensen in hun nabije omgeving. In hun scherpe aandacht voor het feitelijke en alledaagse bereiken Gansemans werken een paradoxale abstractie die hen verbindt met een tijdloos onderzoek in de beeldende kunsten, gaande van een compositorisch evenwicht tot de allegorische inhoud.

De werken vormen een thematisch en conceptueel onderzoek van onze maatschappij, ons dagelijks bestaan, de omgeving waarop onze blik valt. Ganseman werkt zowel met twee- als met driedimensionale middelen, met inbegrip van houten bas-reliëfs en keramiek.

Deze technische onderlegdheid laat de kunstenaar toe om de relatie van de beeldende middelen en de mogelijke betekenissen opgeroepen door de werken verder uit te werken, waarbij hij het visuele en sensuele overstijgt. Deze scènes zijn niet alleen figuratie, of narratief, maar juist gelaagd: waarom een blank gezin, waarom een kerngezin, een boom, een landschap of een vogel? Dit zijn confrontaties van wat nabij is. Met zijn kennis van zowel de schone kunsten als de hedendaagse aandacht over het publieke, nestelt Ganseman zich in een particuliere positie, die zowel formeel als ideëel kan boeien.