The Ever Changing Body III
Data
Locatie
Exporuimte Cc StrombeekGemeenteplein 1
1853 Strombeek-Bever
Het drieluik The Ever Changing Body wil een beeld schetsen van hoe kunstenaars zich verhouden tot de tijd waarin zij leven en hoe zij de gevoeligheden van hun tijd tot uitdrukking brengen tegen de achtergrond van de pijlsnelle wereldlijke veranderingen (sociaal, economisch, politiek, technologisch). Het wil tonen hoe een samenleving evolueert doorheen de ogen van kunstenaars.
In het derde deel van The Ever Changing Body schuiven we verder op in de tijd en komen we terecht bij onze eigen, meer recente tijd: een wereld die na 1989 versplinterd geraakte en waarin elk machtscentrum zoek was. Een qua migratie meer dan mobiele wereld, gekenmerkt door een onzichtbaar wordende wereldeconomie en dito kapitaalstromen. Het vrij heftige proces van de afschaffing van natiestaten maakte dat het begrip identiteit een brandend actueel thema werd, gekruid met de vele regionale conflicten die zich her en der blijven opstapelen en logischerwijs ook migratie en etnisch nationalisme veroorzaken. In 1989 veranderden de kunst en de wereld voorgoed. De kunstwereld geraakte meer en meer āgekleurdā en de hegemonie van de westerse kunstenaars brokkelde af.
Het zijn themaās die in deze tentoonstelling sluimerend aan bod komen via al dan niet nieuw werk van zeer goede kunstenaars die niet alleen scherp in de wereld staan maar ook in hun werk op het scherpst van de snede beelden produceren die doen nadenken over wie jij, ik en āde anderā zijn. Onder hen Charif Benhelima (1967) en Mekhitar Garabedian (1977), twee in BelgiĆ« gevestigde kunstenaars met een oeuvre dat doorleefd blijft door de problematiek van identiteit als een jojobeweging tussen wie ze zijn en waar ze vandaan komen. De Palestijnse Ahlam Shibli (1970) is aanwezig met een diareeks uit 2007 over de vergrijzing van de bevolking in Barcelona en de relatie tussen immigrant-thuisverplegers en hun werkgevers. Uit de collectie van het S.M.A.K. tonen we ditmaal een zeer vroege installatie van Stan Douglas (1960): Deux Devises: Breath and Mime is gebaseerd op de confrontatie tussen de muzikale tradities van de āprimitieveā zwarte cultuur en de zogenaamd āverfijndeā Europese tradities. Ook de uit Peru afkomstige David Zink Yi (1973) puzzelt met het thema (culturele) identiteit. Zijn werk is een poging om het Zuid-Amerikaanse continent (haar tradities, cultuur en identiteit) beter te begrijpen ā een queeste waarvoor hij zich vooral laat leiden door de muzikale klanken en ritmes van het continent. Ook de Spaans- Belgische kunstenaar Emilio LĆ³pez-Menchero (1960) laat zich leiden door zijn dubbele nationaliteit in de video Torero/Torpedo ā Col dāAubisque en Jacques Charlier realiseerde een nieuw werk gebaseerd op zijn recente vriendschap met zanger Daan en een tweede werk dat de veranderingen in de tijd documenteert van zijn eigen broze lichaam.