Een jonge vrouw rijdt met haar lief naar het zuiden van Frankrijk, een rit die ze vroeger jaarlijks met haar gezin maakte. Herinnering en heden lopen door elkaar, terwijl ze de weg zoekt in een donkere nacht.

als andreas niet
met fiets en al
het huis dat ik bewaakte
als een burcht
was binnengestormd
had ik hem er
misschien wel nooit ingelaten
uit schaamte
of uit voorzichtigheid

maar hij was er
en hij mocht blijven
ik wou dat hij bleef

Met ‘Faren’ schreef Ellis Meeusen een opmerkelijke en pakkende theatertekst, die ze samen Milan Van Dierendonck brengt. Ze liet zich inspireren door de mythische liefde tussen Orpheus en Eurydice, maar vertelt een heel nieuw verhaal over mensen van nu.

Een verhaal over reizen en sterfelijkheid. Over licht in het duister. Over omkijken en tegelijkertijd vooruit reiken. En over waar naartoe, als je niet meer voor- of achteruit kan.

‘Faren’ wordt gespeeld in een unieke setting: een tot minitheater omgebouwde trailer.

Ellis Meeusen is speler, maker en schrijver. Als speler en maker was ze verbonden aan onder andere Bloet/Jan Decorte en Sigrid Vinks, Het nieuwstedelijk, de nwe tijd en collectief NOK. Wat ze schrijft, houdt vaak het midden tussen poëzie, proza en theater en vertrekt niet zelden vanuit een fascinatie voor het niet-geleefde leven en een vrouwelijke stem. Dit seizoen schrijft ze in opdracht van Cc Strombeek 4 columns, gekoppeld aan de vier seizoensclusters in het programma.

Naar aanleiding van de seizoenen vroegen we Ellis Meeusen om speciaal voor ons voor elk seizoen een column te schrijven.