De vier dansers werken over de hele wereld maar komen, net als Lukah, oorspronkelijk allemaal uit Goma. Ze vertrekken elk vanuit hun eigen karakteristieke traditionele dansstijl met haar eigen dynamiek en ritme, waarbij hiphop zorgt voor de verbinding. De muziek refereert enerzijds naar de traditionele cultuur en anderzijds is ook hedendaagse elektronische muziek heel aanwezig.

De vier dansers werken over de hele wereld, maar zijn specifiek door Lukah gekozen, omdat ze net als hij oorspronkelijk afkomstig zijn uit de omgeving van Goma, en elk verbonden zijn aan een karakteristieke traditionele dansstijl. Hoewel de dans gebaseerd is op traditionele vormen is het zeker niet de bedoeling om haar te imiteren. Ze dienen meer als referentiekader binnen de thematiek en zijn als zodanig van invloed op Lukah’s danstaal en choreografie. Daarin fungeert de hiphop dus als een verbindende vorm tussen de dansers.

Lukah Katangila is een choreograaf, danser, tolk en performer geboren in Goma, Noord-Kivu/Oost-DR Congo. Hij wil mensen ontmoeten, dansstijlen in verschillende culturen over de hele wereld delen en een verenigd Afrika van centraal naar oost en west, van zuid naar noord. Zijn passie voor hiphop, hedendaagse en traditionele Afrikaanse dans vindt zijn oorsprong in zijn geboorteland. Vanaf zijn zesde kwam hij in aanraking met de kunsten binnen de Mboka Dance Family in het koninkrijk van zijn grootvader, waar hij kennismaakte met dans en het bespelen van Afrikaanse instrumenten als djembe, likembe, kalumbatini, marimba, dungu en kinubi. Lukah is mede-oprichter van Busara dance Company, Goma; oprichter van Lil Saint-dans Cie, Goma; b2k Family, Goma en Black Magic Dance Company, Congo en Rwanda. Na de uitbarsting van de Nyiragongo-vulkaan in 2002 richtte hij met zijn broers en vrienden het project Ndoto mchezo za watoto (Dream of child dancers in het Engels) op. Kinderen krijgen vaak de bijnaam Kadogo (Little unimportant thing in het Engels) door gewapende groeperingen in de Kivu/Oost-DR Congo. Dit project tussen Congo, Rwanda en Burundi claimt de rechten van kinderen, spreekt zich uit tegen etnische conflicten en de opname van kinderen in gewapende groepen. Hun boodschap is duidelijk: STOP het misbruik van kinderen in de frontlinies van de oorlog. De dansers en de kinderen noemen elkaar Shege (Swahili voor straatkind).

Dans werkt voor Lukah als een wapen, als middel tot educatie, gedeelde empowerment en politieke boodschap. Choreografie en beweging zorgen voor een veilige collectieve ruimte, een moment om het geweld te stoppen.