Een opmerkelijke en pakkende theatertekst in een unieke setting: een tot minitheater omgebouwde vrachtwagen.

Een jonge vrouw rijdt met haar lief naar het zuiden van Frankrijk, een rit die ze vroeger jaarlijks met haar gezin maakte. Herinnering en heden lopen door elkaar, terwijl ze de weg zoekt in een donkere nacht.

als andreas niet
met fiets en al
het huis dat ik bewaakte
als een burcht
was binnengestormd
had ik hem er
misschien wel nooit ingelaten
uit schaamte of uit voorzichtigheid
maar hij was er
en hij mocht blijven
ik wou dat hij bleef

Met ‘Faren’ schreef Ellis Meeusen een opmerkelijke en pakkende theatertekst, die ze samen met jong spelerstalent Milan Vandierendonck brengt. Ze liet zich inspireren door de mythische liefde tussen Orpheus en Eurydice, maar vertelt een heel nieuw verhaal over mensen van nu.

Een verhaal over reizen en sterfelijkheid. Over licht in het duister. Over omkijken en tegelijkertijd vooruit reiken. En over waar naartoe, als je niet meer voor- of achteruit kan.

Reacties programmatoren / leerkrachten:

Heen en weer tussen verleden en heden. In ‘Faren’ zijn het sprongen die je gretig volgt, en die je langzaam naar een heel herkenbaar verdriet brengen. Een mooie voorstelling die schommelt tussen monoloog en dialoog en een troostende schouder. (Fien Leysen, theatermaker)

‘Faren’ is een prachtig pakkend stuk, dat je –letterlijk en figuurlijk– meeneemt, onder je vel kruipt en blijft nazinderen. De trailer, die dienst doet als decor, scène én tribune, geeft de voorstelling een extra dimensie en creëert intimiteit en nabijheid. Heel straf gespeeld en poëtisch gebracht. Een absolute aanrader! (Kristl Lambert, programmator)

In een vrachtwagen luister ik, samen met een klas studenten, naar het verhaal van een roadtrip die een jonge vrouw onderneemt met haar lief. Er gaat een heerlijke energie uit van de twee spelers, er zit een mooie suspense in de voorstelling en het einde is op zijn minst verrassend te noemen. Beloftevolle makers, tof concept en een verhaal dat door jongeren (en ook ouder) heel erg gesmaakt wordt. (Veerle Decroos, programmator)

Twee acteurs. Een heel kleine ruimte. 50 minuten. Indrukwekkend hoe de spelers ons meenemen in het leven van de twee hoofdpersonages. Je krijgt het gevoel dat je hen kent, je leeft met hen mee. Ellis Meeusen zorgde voor een ijzersterke tekst. Geweldig, hoe ze vertrekkend vanuit een eeuwenoud verhaal een poëtische tekst schreef, die blijft nazinderen en die ook het jonge publiek - nochtans altijd heel kritisch als het om theater gaat - weet te bekoren. Petje af! (Lies Roggeman, leerkracht)