Zuidpool heeft de naam gewaagde en eigenzinnige ensceneringen te maken van wat men ‘repertoire’ is gaan noemen, en dat is exact wat het deze keer ook zal doen.

Wat gebeurt er met ons als we elkaar niet meer kunnen of willen verstaan?
Wat zetten we op het spel als we stoppen met luisteren?
Naar de ander? Naar onszelf?

Dit aangrijpende autobiografische meesterwerk van de Amerikaanse Nobelprijswinnaar Eugene O’Neill beschrijft één dag uit het leven van het toxische gezin Tyrone.

De vader is een verbitterd, alcohol verslindend acteur aan het einde van zijn carrière, de moeder een labiele vrouw met een morfineverslaving, de oudste zoon een gefnuikt acteur met een beestachtig cynische levensstijl, en de jongste een hoog sensitief dichter met een - waarschijnlijk terminale - longaandoening. In messcherpe dialogen probeert elk van hen vat te krijgen op de teleurstellingen in zichzelf en de ander. Met een minimum aan actie dropt O’Neill een clusterbom van woorden die zowel willen verwonden als verzoenen. Het is een schreeuw om liefde van mensen die niet mét, maar ook niet zonder elkaar kunnen leven. Van ’s ochtends vroeg tot middernacht leveren zij een ontroerend gevecht waarvan ze weten dat het niet te winnen valt.

In een verregaande adaptatie en met een uitzonderlijke internationale troep acteurs, die elk in een andere taal spreken, drijft ‘Long Day’s Journey into Night’ op taal, monumentaal minimalisme en ijzersterke acteerprestaties.