Ga verder naar de inhoud

De Baby van Eigen Kweek

Jonge makers Eleonore Van Godtsenhoven en Arne De Tremerie schreven zich in voor Eigen Kweek met de voorstelling Baby en veroverden zo een plekje in ons festival De Nieuwe Collectie. We praten met hen in een gezellige koffiebar over samenwerken, kansen voor jongeren en natuurlijk de liefdeā€¦

Ā© Iwein De Keyzer
Ā© Iwein De Keyzer

Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?

Eleonore: We kennen elkaar van school. We studeerden beiden drama aan KASK. Ik ben afgestudeerd in 2018 en Arne speelde toen mee in mijn masterproef. De eerste versie van Baby was Arnes masterproef. Dat hebben we samen gemaakt. Mensen waren enthousiast over het thema en we zagen er zelf ook veel potentieel in.

Dit jaar werden er opnieuw selecties voor Eigen Kweek georganiseerd, een traject voor jonge makers. Eigen Kweek biedt niet alleen ondersteuning, maar meteen ook een tournee langs verschillende cultuurcentra. Eleonore, je woont in Gent, maar voor Eigen Kweek keerde je even terug naar je geboorteplek Vlaams-Brabant?

Eleonore: Klopt, ik ben afkomstig van Grimbergen, maar ondertussen eigenlijk in Gent gestrand na mijn studies. Arne en ik vonden Eigen Kweek allebei een heel fijn initiatief. Er zijn ook wel wat andere trajecten in Vlaanderen voor jonge theatermakers, maar Eigen Kweek focust op cultuurcentra, terwijl de meeste trajecten voornamelijk in een stedelijke context doorgaan. Het is voor ons niet zo gemakkelijk om ingang te vinden bij cultuurcentra en via deze weg leren we veel programmatoren kennen.

Arne: Ja, en een groot pluspunt is ook dat we gekoppeld worden aan een zakelijk leider. Zo krijgen we meteen veel inzicht in het zakelijke aspect van een voorstelling op poten zetten, hoe het werkt om mensen in dienst te nemen, de budgettaire aspectenā€¦ Die eerste voorstelling wordt zo meteen een stuk professioneler.

De liefde is onttrokken aan het toeval en moet heruitgevonden worden.

De voorstelling Baby maakt deel uit van het festival De Nieuwe Collectie. Op dit festival willen we, Cc Strombeek en Westrand, nieuwe makers aan bod laten komen.

Eleonore: Heel fijn! We merken dat het voor cultuurcentra makkelijker en evidenter is om grote, gekende gezelschappen te boeken. De zaal zit dan meteen vol. Maar het is toch belangrijk om je publiek ook wakker te houden en te focussen op jonge makers. Dat is misschien een iets minder veilige keuze, maar het is nodig om die diversiteit te tonen.

Waarover gaat Baby?

Arne: Het grote thema is de liefde, en meer specifiek hoe liefde wordt afgebeeld in Hollywoodfilms, op het internet en in dating apps. We lazen een boekje met een filosofische bespiegeling over liefde (n.v.d.r. Alain Badiou, Ode aan de liefde) dat ons sterk inspireerde. Daarin stelt Badiou dat de liefde onttrokken is aan het toeval en dat ze moet worden heruitgevonden. Wij waren heel erg getriggerd door die zin. We wilden daarmee aan de slag. Eigenlijk willen we zoeken naar de standaard beeldvorming rond liefde. We vertrekken onder andere vanuit klassieke romantische filmscĆØnes en dating formats op tv.

Eleonore: Ook apps als Tinder nemen we onder de loep. Zoā€™n apps maken van de liefde een ā€˜commodityā€™, een product dat je kan verkopen, verhandelen of inruilen. Je schrijft je in op zoā€™n app, vult je verwachtingen in en net als in een winkel wil je dat die verwachtingen ingelost worden. Dat komt natuurlijk ook door alle beelden die op ons afkomen. Hoe liefde geĆÆdealiseerd wordt. Daarom willen we dat, eisen we dat de liefde voldoet aan ons ideaalbeeld. Het werkt in essentie op dezelfde manier als reclame. Zo mis je veel van wat toevallig of onbepaald moet zijn aan liefde. Het zoekende, het aftastende, het donkere, het onverklaarbare, dat wordt allemaal weggenomen.

Arne: Dat maakt dat liefde heel erg wordt gestandaardiseerd. Je beperkt jezelf en de ander tot een paar eigenschappen, terwijl liefde net bij uitstek datgene is waardoor je in een ander daglicht kan worden geplaatst.

Eleonore: We geloven dat de liefde tussen twee mensen, of voor de natuur of een dier, dat dat een superbreed veld is dat niet te standaardiseren valt. Dat het allemaal zo binair wordt, normatief, zo moet het zijn en niet anders, dat klopt niet. Liefde heeft haar eigen waarheden. Dat vonden we een heel mooi idee: liefde is voor iedereen anders en toch noemen we dat allemaal liefde. Dat zijn we wat vergeten in de huidige maatschappij. Wij willen strijden voor meer fluĆÆditeit, weg van het standaard ideaalbeeld.

Wat licht je uit? Wat blijft er in het donker? Hoeveel moet er in het donker blijven om de liefde levend te houden?

Ā© Iwein De Keyzer
Ā© Iwein De Keyzer

Gaat het in de voorstelling vooral over de romantische liefde?

Arne: Dat is inderdaad het startpunt van de voorstelling, maar het kan veel breder gaan.

Eleonore: Ik denk dat we in de voorstelling echt willen onderzoeken wat nog allemaal mogelijk is en vergeten wat de norm is.

Arne: We willen dat graag doortrekken in hoe we spelen met licht. We zouden starten met een fel tl-licht en verder in de voorstelling op zoek gaan naar het duistere, het punt wanneer je niet verblind wordt door beeld. Dat moment laat je toe het nieuwe te ontdekken.

Eleonore: Liefde werpt ook veel vragen op over waar je je licht op laat schijnen. Wat licht je uit? Wat blijft er in het donker? Hoeveel moet er in het donker blijven om de liefde levend te houden? Liefde heeft veel te maken met verbeelding. Daarom blijven mensen er wellicht ook over schrijven. Net omdat het iets is wat sterk aanwezig is in onze verbeelding. Door de liefde in het keurslijf van een ideaalbeeld te steken, gaat er heel veel verbeelding verloren.

Hebben jullie nog een fijne anekdote over de voorstelling?

Arne: We hebben voor de voorstelling tango geleerd. We zijn op een avond naar zoā€™n dansles geweest en nadien op Valentijn ook nog naar een dansavond. We waren daar superslecht in. In de voorstelling lukte dat helemaal niet door de stress. We stonden voortdurend op elkaars tenen.

Eleonore: Misschien leren we nu eens een andere dans?

Arne: Misschien ook niet?

Geloven jullie zelf in de liefde?

Arne (direct): Ja, zeker. Ik heb nu ook een heel leuke vriendin. Geen reden om te twijfelen aan de liefde.

Eleonore (twijfelt iets langer): Ik ook wel. Het zou erg zijn moest ik er niet in geloven. Maar of ik in de romantische liefde geloof: tot op zekere hoogte. Ik denk dat je vooral met jezelf okƩ moet zijn en dat dan pas de romantische liefde erbij kan komen, maar ik geloof niet dat dat je levensdoel moet zijn.

Dus ja, we geloven wel in de liefde. Anders zou het wel een heel donkere voorstelling worden.

Baby
Eleonore Van Godtsenhoven & Arne de Tremerie
do 9.02.23 | 20u30
Schouwburg