Alain doet er alles aan om een beter leven te creëren voor zijn dove zoon Milano. Als alleenstaande vader in een sociale woonwijk is dat geen gemakkelijke taak, zeker wanneer er bij Milano een verlangen groeit om meer over zijn biologische moeder te weten te komen en hij toevlucht zoekt bij een welgestelde buurvrouw. Wanneer de band tussen vader en zoon onder druk komt te staan, begint Alain langzaamaan tot het besef te komen wat het echt betekent om Milano’s vader te zijn.

Na enkele straffe documentaires (o.a. 'Rabot') en haar gelauwerde kortfilms 'Mia' en 'Stella', komt regisseur Christina Vandekerckhove met een wel heel bijzonder debuut opdraven. 'Milano' is een emotioneel beladen en met momenten poëtisch portret van een vader-zoonrelatie onder druk, doordrenkt in alle oprechtheid die je ook in Vandekerckhoves eerdere (kort)werk kan bespeuren. De film wordt aangestuurd door een sublieme Matteo Simoni ('Marina', 'Wil'), die naar de diepste krochten in zijn ziel duikt en samen met nieuwkomer Basil Wheatley een krachtig verhaal vertelt over ouderschap en vriendschap, falen en tekortkomingen, en vooral wat het betekent om er ten allen koste voor iemand anders te zijn.

'Milano' leest niet alleen als een oproep tot mildheid, maar toont ook de kracht van film om verhalen onder de aandacht te brengen die anders ongehoord blijven.

"Matteo Simoni overstijgt zichzelf in Christina Vandekerckhoves fictiedebuut" - Vertigo

"‘Milano’ laat ons stom van ontroering achter" - De Morgen

De Tijd – Regisseur Christina Vandekerckhove: ‘Ik moet iets hebben dat me bang maakt’